Beëdigde vertalingen 101 'Äì Alles wat u moet weten

Beëdigde vertalingen

Als je gevraagd bent om deze documenten te overhandigen aan iemand in een vreemd land waar de taal hetzelfde is, bijvoorbeeld als je Brits bent, maar gevraagd wordt om juridische documenten te overhandigen aan een Australische overheidsinstantie, dan kan de instantie vragen om de originele documenten of gewaarmerkte kopieën ervan te zien. Gewaarmerkte kopieën zijn meestal fotokopieën van het origineel die zijn gewaarmerkt door een advocaat of iemand in de gemeenschap die wordt vertrouwd, bijvoorbeeld een Vrederechter. Het komt steeds vaker voor dat overheidsinstanties over de hele wereld meer bewijs van echtheid willen wanneer belangrijke juridische documenten worden gecontroleerd.

Wanneer een juridisch document moet worden gebruikt in een land waar de officiële taal anders is dan de taal die in het document wordt gebruikt, wordt de situatie nog ingewikkelder. Hoe kan bijvoorbeeld een overheidsinstantie in Italië of Indonesië bepalen of een Engels origineel document geldig is? Bovendien is het gebruikelijk dat belangrijke documenten professioneel worden vertaald in de officiële taal van het land waarvoor ze bedoeld zijn, en je documenten laten vertalen door een professionele vertaler in plaats van een vriend of buurman is meestal onvoldoende om aan te tonen dat de documenten authentiek zijn, dat wil zeggen, echt accuraat. Elk land heeft zijn eigen regels voor de manier waarop een vertaald document moet worden gepresenteerd. De belangrijkste methoden die wereldwijd worden gebruikt zijn:

• Beëdigde vertalingen
• Gecertificeerde vertalingen
• Notariële vertalingen
• En een combinatie van het bovenstaande

Wat is een beëdigd vertaler?

Een beëdigd vertaler is iemand die de bevoegdheid heeft om beëdigde vertalingen te maken van belangrijke juridische documenten die zijn opgesteld in een taal die niet de officiële taal van dat land is. Niet elk land heeft een systeem van beëdigde vertalers en beëdigde vertalingen. Het is heel gebruikelijk in Europa, dus als je bijvoorbeeld een juridisch document vanuit het Engels naar het Franslaten vertalen, Spaans of Italiaans wilt , moet je een beëdigd vertaler gebruiken die in Frankrijkis gevestigdrespectievelijk , Spanje of Italië . Veel landen maken geen gebruik van beëdigde vertalers, zoals de V.S., Australië en het Verenigd Koninkrijk.

Het goedkeuringsproces voor beëdigde vertalers verschilt van land tot land, maar er bestaat wel een kader. Omdat de vertaler uiteindelijk een eed moet afleggen voor een nationale rechtbank, komt de uitdrukking “beëdigd vertaler” voort uit deze behoefte. Maar in bepaalde landen verwijst de uitdrukking “beëdigd vertaler” alleen naar een vertaler die voor een rechter of advocaat zweert dat de vertaling die hij heeft gemaakt een accurate weergave is van de bron. De handtekening van de vertaler en een stempel of zegel waaruit blijkt dat de vertaling door een beëdigd vertaler is gemaakt, worden aan elke beëdigde vertaling gehecht.

In de meeste landen mogen beëdigde vertalers alleen van de ene taal naar de andere vertalen met toestemming van de regelgevende instantie. In sommige landen kan dit ook betekenen dat de beëdigd vertaler uitsluitend een vreemde taal omzet in de moedertaal van het thuisland van de vertaler.

Omdat ze vertrouwen hebben in de beëdigde vertalers die ze vertaald hebben, vertrouwen de agentschappen die beëdigde vertalingen nodig hebben hen. Omdat ze zich kunnen specialiseren in vertalingen die geen juridische relevantie hebben, zoals technische vertalingen of vertalingen voor websites, wordt de meerderheid van de professionele vertalers nooit beëdigd vertaler. Omdat het moeilijk is om beëdigd vertaler te worden, worden mensen die dat wel worden zeer gewaardeerd en is er veel vraag naar.

Wat is de procedure om beëdigd vertaler te worden?

De selectie van beëdigde vertalers is geen internationaal erkende procedure. Elk land dat deze techniek gebruikt om de legitimiteit van een vertaling van een juridisch document te controleren, heeft een unieke procedure voor het goedkeuren van zijn eigen lijst van beëdigde vertalers.

In Spanje bijvoorbeeld moeten professionele vertalers een accreditatie krijgen van het Spaanse Ministerie van Buitenlandse Zaken (El Ministerio de Asuntos Exteriores y Cooperación). Dit houdt een onderzoek in naar hun taalvaardigheid, hun vermogen om vertalingen of tolken uit te voeren en hun geschiktheid om beëdigd vertaler te worden. Als ze eenmaal beëdigd zijn, krijgen ze de titel van beëdigd vertaler (traductor jurado).

In Frankrijk kunnen mensen die een andere taal beheersen en professionele vertalers zijn geworden, na het opdoen van ervaring solliciteren bij de openbare aanklager (Procureur de la République au Tribunal) bij een arrondissementsrechtbank. Slechts een paar vertalers worden elk jaar na een strenge screening geselecteerd om te worden opgeroepen om de eed af te leggen bij het Hof van Beroep (Cour d'Appel). Beëdigde vertalers (traducteurs assermentés) kunnen, als ze eenmaal zijn goedgekeurd, hun positie gebruiken om te vertalen voor overheidsdepartementen, organisaties en privépersonen die beëdigde vertalingen nodig hebben.

Een beëdigde vertaling in Italië moet worden aangevraagd om te worden opgenomen in het register van beëdigde vertalers. Zelfs nadat hij in het register is opgenomen, moet de vertaler nog steeds een eed afleggen voor de rechtbank om te bevestigen dat zijn vertaling een nauwkeurige en getrouwe weergave is van het bronmateriaal. Meestal gaat de vertaling vergezeld van een apostille (zie hieronder).

In Nederland zijn de regels voor beëdigde vertalers vastgelegd in de Wet beëdigde tolken en vertalers (Wbtv). Het register van beëdigde tolken en vertalers wordt bijgehouden door een overheidsinstantie, het Bureau beëdigde tolken en vertalers. Professionele vertalers moeten eerst een aanvraag indienen om in het register te worden opgenomen, wat inhoudt dat hun inborst en vertaalvaardigheid worden gecontroleerd en ten slotte dat ze moeten verschijnen bij de rechtbank in de buurt van waar de vertaler woont om een eed af te leggen.

De Apostille en het Verdrag van Den Haag

Het Verdrag van Den Haag van 5 oktober 1961 vereenvoudigde de certificering aanzienlijk door te garanderen dat alle documenten die door de 51 leden van de Conventie werden uitgegeven, echt waren. Omdat beëdigde vertalers al een eed hebben afgelegd voor een rechtbank, kan elke beëdigde vertaling die ze produceren vergezeld gaan van een apostille, wat in wezen een zegel van legalisatie is, samen met andere referenties die de vertaler, de auteur van het originele document, enz. identificeren.

Beëdigde vertalingen vs. gecertificeerde vertalingen en notariële vertalingen

Samengevat is het van cruciaal belang dat juridische documenten die in een andere taal zijn vertaald en in het buitenland worden gebruikt, betrouwbaar en nauwkeurig zijn. Een echte documentvertaling wordt bepaald door een systeem dat per land verschilt. Terwijl beëdigde of notariële vertalingen door sommigen worden gebruikt, worden beëdigde vertalingen door anderen gebruikt. De uitdrukking “beëdigde vertaling” heeft echter niet in elk land dezelfde betekenis. De uitdrukking “beëdigde vertaling” kan zelfs worden gebruikt in gevallen waarin beëdigde vertalingen vereist zijn, omdat de beëdigd vertaler degene is die een certificaat bij de vertaling levert!

Sommige landen eisen dat de vertaler een “certificaat” ondertekent waarin hij verklaart dat de vertaling die hij heeft geleverd nauwkeurig en waarheidsgetrouw is. Het is de verantwoordelijkheid van de vertaler om eerlijk te zijn, omdat geen enkele overheidsambtenaar die een kopie van de beëdigde vertaling ontvangt waarschijnlijk in staat is om vast te stellen of het al dan niet een authentieke vertaling was. Vertalers die oneerlijk blijken te zijn, kunnen hoge boetes of zelfs gevangenisstraf verwachten in landen zoals de Verenigde Staten, waar vertalers hun eigen vertalingen kunnen certificeren.

Andere landen, zoals Australië, eisen dat alle wettelijk belangrijke vertalingen worden uitgevoerd door gekwalificeerde vertalers die zijn erkend door NAATI, de officiële accreditatieorganisatie van het land. Net zoals beëdigde vertalers dat in Spanje moeten doen, zijn er examens die moeten worden afgelegd voordat de accreditatie wordt behaald. Alle vertalingen door een NAATI geaccrediteerde vertaler moeten ook door de vertaler worden gewaarmerkt.

Wanneer een vertaling notarieel bekrachtigd is, wordt deze geleverd aan een notaris, meestal een publiek persoon die vertrouwd wordt, zoals een advocaat. Om te bevestigen dat de vertaling een authentieke en exacte weergave is van de brontekst, legt de vertaler een eed af ten overstaan van de notaris. De notaris heeft in dit geval geen idee of de vertaling authentiek is en is gewoon afhankelijk van de eerlijkheid van de vertaler. Elke vertaler die probeert een notariële akte aan te vragen voor een slecht of frauduleus vertaalde vertaling zal, nogmaals, waarschijnlijk te maken krijgen met harde consequenties.

Wanneer is een beëdigde of gecertificeerde vertaling niet nodig?

Vertalen is een belangrijke en groeiende industrie. Professionele vertalers specialiseren zich meestal in een bepaald vakgebied. Veel vertalers hebben niet noodzakelijk te maken met documenten die enige juridische betekenis hebben. De volgende documenten hoeven bijvoorbeeld niet gewaarmerkt en hoeven dus ook niet te worden behandeld door beëdigde of gecertificeerde vertalers.

• literaire vertaling;
• marketingvertaling;
• audio- en videovertaling;
• app vertaling;
• veel zakelijke vertalingen (behalve voor zaken als bedrijfsregistratie; certificering; patenten, etc.)
• medische vertaling;
• wetenschappelijke en technische vertaling.

Dat betekent niet dat ze niet nauwkeurig moeten worden vertaald. Het betekent alleen dat niet hetzelfde niveau van vertrouwen en eerlijkheid nodig is.

Wanneer zijn beëdigde of gecertificeerde vertalingen nodig?

1. Alle documenten voor immigratiedoeleinden

Zowat elk land ter wereld laat buitenlanders aanvraagformulieren invullen als ze hun land willen bezoeken, er willen werken of permanent naar hun land willen emigreren. Er is meestal een reeks persoonlijke documenten nodig om de visum- of verblijfsaanvraag te ondersteunen. Deze variëren afhankelijk van het type visum of vergunning. Voorbeelden van dergelijke documenten zijn paspoorten, andere identiteitsdocumenten zoals nationale identiteitskaarten, geboorte-, huwelijks-, echtscheidings- en overlijdensakten, strafregistercontroles, karakterreferenties en medische rapporten,

1. Documenten voor tewerkstelling, bv. kwalificaties, technische en/of professionele accreditatie, arbeidsverleden, referenties, getuigenissen.
    
2. Documenten voor onderzoek

Dit kunnen ID-documenten zijn (zoals voor immigratie hierboven, bewijs van geschiktheid om aan de cursus te beginnen, zoals eerder behaalde kwalificaties, financiële middelen, bewijs van talenkennis.

1. Zakelijke en financiële documenten, zoals patentaanvragen, registratieaanvragen, balansen, zakelijke correspondentie, bedrijfsprofielen, taxaties van verzekeringen, enz.
2. Administratieve documenten, zoals rijbewijzen, medische documenten.
3. Gerechtelijke documenten, zoals vonnissen, beroepen, gerechtelijke procedures, enz.

De opmaak van een beëdigde vertaling

Het land waar de beëdigd vertaler gevestigd is, heeft invloed op het formaat van de vertaling. Houd in gedachten dat niet alle landen een beëdigde vertaling van een belangrijk juridisch document eisen. Als je bijvoorbeeld Indiaas bent en een visum voor Amerika aanvraagt, kun je geen beëdigde vertaler gebruiken, omdat dit geen Amerikaans systeem is. Alle juridische documenten die zijn aangevraagd en die in het Hindi of een andere regionale Indiase taal zijn opgesteld, zouden waarschijnlijk worden vertaald door een gekwalificeerde vertaler uit de Verenigde Staten, die de vertalingen persoonlijk zou certificeren. De vertaler zou de vertalingen waarschijnlijk ook notarieel laten bekrachtigen als ze bestemd waren voor de Amerikaanse Citizenship and Immigration Service (USCIS).

Als dezelfde persoon echter een Schengenvisum voor Italië, Nederland of een bepaald nationaal visum wil, verwacht de overheid dat alle benodigde documenten door een beëdigd vertaler ter plaatse worden vertaald.

In eerste instantie zou hij of zij vragen om de documenten te uploaden en door te sturen naar de beëdigd vertaler. Na voltooiing van de vertaling wordt een certificaat met het zegel en de handtekening van de vertaler aangebracht. Er kan ook een apostille worden toegevoegd als de vertaalde documenten elders in de EU moeten worden gebruikt. Aangezien ze zijn gemaakt door een beëdigd vertaler, hebben de vertalingen geen extra legalisatie nodig.

Enkele voorbeelden van landen die beëdigde vertalingen vereisen

Hoe kies je een beëdigd vertaler?

Je ziet dat het niet eenvoudig is om juridisch belangrijke documenten te laten vertalen voor gebruik door buitenlandse entiteiten. Het kan een vergissing zijn om te vertrouwen op een vertaalbureau dat weinig ervaring heeft met beëdigde vertalingen of de vereisten van specifieke landen. Veel professionele vertalers kunnen volledig geschikt zijn als vertalers en uw documenten omzetten in perfect nauwkeurige vertaalde equivalenten, maar als ze bedoeld zijn voor gebruik in een ander land, heeft het geen zin om de wettelijke vereisten van dat land voor vertaalde documenten te negeren. Je kunt het de arme overheidsambtenaren of ander kantoorpersoneel dat een heleboel vertaalde documenten toegestuurd krijgt moeilijk kwalijk nemen. Hoe weten ze dat ze echt zijn en niet compleet vervalst of 'subtiel aangepast'? Veel landen hebben dit probleem opgelost door te eisen dat er beëdigde vertalers worden gebruikt en het systeem werkt zeker.

Doe jezelf een plezier. Als je documenten moet laten vertalen en je beseft dat ze belangrijk zijn, neem dan contact op met Translayte. Translayte is een in Groot-Brittannië gevestigd vertaalbureau dat het belang van beëdigde of gecertificeerde vertalingen begrijpt en onmiddellijk toegang heeft tot een lijst van goedgekeurde beëdigde vertalingen in elk land waarvoor je vertalingen nodig hebt. Dit bespaart u tijd en geld en garandeert dat uw vertalingen voldoen aan de goedkeuring van de afdeling of organisatie waarvoor ze zijn aangevraagd.